Który inhalator wybrać? Jakie są rodzaje inhalatorów? Inhalator ultradźwiękowy czy inhalator kompresorowy?
Dużo osób pyta mnie, który inhalator wybrać lub czym się różnią? Na rynku dostępne są różne rodzaje inhalatorów. Od razu powiem, że inhalatory kompresorowe i tłokowe to jest to samo i niczym się nie różnią, a takich pytań też jest mnóstwo. Ale do rzeczy:
Inhalatory pneumatyczne inaczej tłokowe, kompresorowe:
Najbardziej popularne inhalatory, najwszechstronniejsze i umożliwiają podawanie drogą nebulizacji prawie wszystkich dostępnych leków, solanek, mgiełek, antybiotyków i innych substancji przeznaczonych do leczenia metodą nebulizacji (wziewną).
Nie ma tu żadnych przeciwwskazań– tzn. można stosować wszystkie substancje przeznaczone do inhalacji (w rozcieńczeniach zgodnych z instrukcją użycia tychże substancji).
Nie ma również ograniczenia wieku: są to idealne inhalatory dla dzieci, niemowlat i osób starszych.
Nie ma również wymagań, co do wydolności oddechowej. Nawet osoby o mniej wydolnym oddechu lub niewspółpracujący oddechowo mogą z powodzeniem korzystać z nebulizacji inhalatorem kompresorowym.
Inhalator pneumatyczny (tłokowy, kompresorowy) składa się z elektrycznego kompresora (sprężarki) i nebulizatora, czyli pojemnika na lek.
Obie części połączone są ze sobą przewodem powietrza. Do kompletu należy założyć odpowiednią maskę, ustnik lub końcówkę donosową.
Sprężone powietrze z inhalatora trafia do otworu w nebulizatorze, i zaciągając roztwór leku, wytwarza aerozol, czyli mgiełkę. Należy pamiętać, że nebulizator (zbiorniczek na lek) posiada nakładkę dyszy rozpylającej, która musi być zamontowana, aby sprężarka wytworzyła mgiełkę inhalacyjną. Po użyciu należy umyć i wysuszyć nebulizator (zbiornik na lek) . Nebulizator należy wymieniać co kilka miesięcy. Jeżeli w domu pali się papierosy, bądź jest ogrzewanie “piecowe” – nawet, co 3 miesiące.
Charakterystyka Inhalatorów kompresorowych:
- Inhalatory kompresorowe są stosunkowo tanie i (jeśli są wysokiej jakości) trwałe.
Można stosować wszystkie leki i substancje lecznicze.
Bez ograniczenia wieku pacjenta.
Trwalsze i tańsze niż ultradźwiękowe.
Można zastosować dodatkowe akcesoria: końcówka donosowa, zestaw do płukania zatok.
Łatwość wymiany filtrów powietrza.
Niestety głośniejsze niż ultradźwiękowe.
Inhalatory ultradźwiękowe:
Różnią się od inhalatorów kompresorowych (pneumatycznych) brakiem sprężarki (kompresora).
Inhalatory ultradźwiękowe charakteryzują się małym rozmiarem i bardzo cichą pracą. Wadą inhalatorów ultradźwiękowych są przede wszystkim znaczne ograniczenie leków, które można inhalować metodą ultradźwiękową oraz wiek pacjentów.
Inhalatory ultradźwiękowe nie są zalecanie do podawania steroidów, większości antybiotyków i innych zawiesin (np. budezonid) ani do stosowania u dzieci poniżej 1 roku życia.
Najważniejszym elementem inhalatora ultradźwiękowego jest przetwornica, dzięki której fale ultradźwiękowe rozpraszają lek na cząsteczki aerozolu. Niestety fale ultradźwiękowe niszczą struktury niektórych leków.
Produkowany przez ultradźwięki aerozol ma również dużą gęstość, co może powodować podrażnienia układu oddechowego u dzieci.
Charakterystyka Inhalatorów ultradźwiękowych:
Bardzo ciche.
Szybka nebulizacja i możliwość regulacji prędkości nebulizacji.
Mogą być na baterie lub mają wbudowany akumulator.
Ograniczony zakres stosowanych substancji: sól fizjologiczna i wybrane leki. Nie można stosować leków sterydowych i wielu antybiotyków.
Droższe w zakupie .
Konieczność stosowania specjalnych “naczynek”.
Nie ma możliwości podłączenia dodatkowych akcesoriów (np. końcówka do płukania zatok).
Występują również inhalatory membranowe. Mają zalety inhalatorów ultradźwiękowych, jednak brak ich największej wady. Można stosować w nich praktycznie wszystkie leki podobnie jak w inhalatorach kompresorowych.
